We verzamelden bij station Valkenburg en alvorens we aan de wandeling begonnen werden we in twee teams verdeeld. Team Dames en team Heren gingen de strijd aan om zoveel mogelijk punten te verzamelen bij de diverse opdrachten, die tijdens de tocht gegeven werden.

Het stationsgebouw in Valkenburg is gebouwd in 1853 en is daarmee het oudste nog in gebruik zijnde stationsgebouw van Nederland. Sinds 2012 is er ook een brasserie in gevestigd. Het uit mergelblokken opgetrokken gebouw werd ontworpen door Jacobus Enschede in Engelse neogotische stijl. Enschedé liet zich inspireren door het paleis van koning Willem de 2de in Tilburg. In 1890 werden twee vrijstaande gebouwtjes aan de zijkanten gesloopt om plaats te maken voor de huidige langere vleugels. De spoorwegarchitect van de lijn Maastricht-Aken was Frederick Edmond Brand, de stichter van de bekende Brand bierbrouwerij.

Nadat we de straat zijn overgestoken, liepen we via de Wehryweg naar het Dersaborgpark. De naam van het park herinnert aan de villa Dersaborg, die ooit in het bezit was van de rijke Amsterdamse familie Wehry. In 1881 kwam de Amsterdamse zakenman Jean George Wehry naar Valkenburg en verbleef met zijn gezin in het toenmalige hotel Croix de Bourgogne. Het gezin werd echter door een tragedie getroffen. Mevrouw Wehry overleed na een kortstondige ziekte en haar man besloot in Valkenburg een huis te bouwen, zodat hij het graf van zijn vrouw regelmatig kon bezoeken. Hij bouwde vlak bij het station villa Dersaborg, voorzien van een luxueus interieur én met een prachtig park. In 1965 werd de villa afgebroken en maakte plaats voor het huidige stadhuis. In het park kregen we de eerste opdracht namelijk te antwoorden op de multiple choice vraag hoeveel Mammoetbomen er in het park staan. Het team dat stiekem een of andere AI als hulpmiddel inschakelde kwam bedrogen uit, want die beantwoorde de vraag onjuist.

Via de Lindelaan, een mooie voetgangersstraat met oude lindebomen, komen wij op het einde aan bij Teekens aan de Wand. De Teekens aan de Wand is een stichting uit Valkenburg, die oude reclametekeningen op muren in ere herstelt. We zullen diverse nieuwe Teekens aan de Wand tegenkomen tijdens onze wandeling. De wandtekeningen op de gevel aan onze linkerhand herbergen ongeveer 35 originele over elkaar geschilderde fresco's uit de tijd van 1895 tot 1930. Dat was een roerige tijd in Valkenburg, waarin de rijke Nederlandse burgerij Valkenburg ontdekte als de nieuwe "Place to be". De vraag hoe de garage heet, waarvan een muurreclame uit 1906 te zien is, werd door beide teams goed beantwoord.

Nadat we op het plein bij de kerk de muziekquiz, raad de artiest en het nummer van 10 Limburgse liedjes na het beluisteren van het originele nummer speelden, kwamen we aan bij de Geulpoort. Deze Geulpoort is opnieuw gebouwd in 2016 met provinciaal geld in mooie gele mergelsteen. De Geulpoort is de eyecatcher van het kleine historische stadje Valkenburg. Van origine was dit de belangrijkste van de drie grote poorten van vestingstad Valkenburg. Ze was gericht op het Noorden (Heinsberg) waar de heren van Valkenburg oorspronkelijk vandaan kwamen.

De volgende poort is de pittoreske in 2016 gerestaureerde Grendelpoort. Deze is de meest gefotografeerde stek van Valkenburg, mede ook door de bronzen schutter die de poort bewaakt   sinds 2008. Het woord "grendel" stamt af van het Brabantse woord "gringel" (en ja, Valkenburg was ooit Brabants) dat in de late middeleeuwen waterput betekende. Tijdens de restauratie hebben ze inderdaad in de rechtertorenkamer een waterput gevonden. De maquette aan de poort heeft vier bronzen beeldjes. Ze staan voor de rijke laatmiddeleeuwse historie van Valkenburg tot 1672. Eentje stelt de vermaarde Walram (de Rossige) voor, een naam die je vaak ziet en hoort in Valkenburg. Wij moesten raden welke van de vier personages ridder Walram voorstelt.

Via de Kasteelsteeg, waar we de ruïnes van het voormalig kasteel Valkenburg goed konden zien, kwamen we bij de derde poort, genaamd De Berkelpoort. Deze is genoemd naar de familie van Birckel. De Birckelaeren waren eigenaar van de vele landerijen buiten deze stadspoort, waar toen o.a. wijn werd verbouwd. De Berkelpoort was de poort richting Aken, waar Valkenburg van oudsher economische banden mee had. De heren van Valkenburg hadden vooral in de 13de en 14de eeuw veel aanzien binnen het Duitse hof. Ze hadden zelfs binnen hun familielijn een keizerin van Duitsland (Beatrix heette ze) en twee Aartsbisschoppen van een bekende belangrijke Duitse stad. Valkenburg bezat ooit bijna heel Zuid-Limburg, behalve Maastricht en de kloosterorde Rolduc bij Kerkrade. Één van die twee Aartsbisschoppen wordt in deze stad beschouwd als de moderne stichter van de stad, stond aan de wieg van de bouw van een beroemde kerk en bracht de relieken van de drie wijzen uit het Oosten Balthazar, Caspar en Melchior naar deze stad. Zijn indrukwekkende graftombe staat in de kerk. Welke Duitse stad dit was, moesten wij in de volgende opdracht raden.

We gingen verder via de Berkelstraat, met mooie grote terrassen links en rechts. Hier liggen nog steeds enkele typische Valkenburgse souvenirwinkels die ons nog laten herinneren aan het massatoerisme van de jaren '60, '70 en '80. Op de driesprong stopten we voor de volgende opdracht bij restaurant Valkenhof. De vader van de huidige eigenaresse Kujitesse Taci was samen met zijn vrouw José een zeer succesvol horecaondernemersechtpaar. Hij is gepensioneerd en geniet nu vooral in de rol als vader en grootvader van zijn vrije tijd. Hij kwam ooit als mijnwerker naar Nederland waar hij de liefde van zijn leven ontdekte maar ook de liefde voor de horeca. Alle drie zijn dochters hebben een succesvolle zaak die alle crises hebben overleefd door slim en doortastend ondernemerschap. Ze zijn in Valkenburg en Sittard een voorbeeld voor succesvol horecaondernemerschap.

Op de vraag uit welk Balkanland Becir Taci oorspronkelijk komt, konden beide teams wel heel gemakkelijk antwoorden, aangezien wij het echtpaar letterlijk tegen het lijf liepen in de Grotestraat. Tijdens onze pauze in een van de horecapanden van deze familie, hadden beide teams het toch nog druk om de cursus Valkenburgs dialect en het cryptogram met als thema vestingstad Valkenburg op te lossen.

We kwamen langzaam aan het einde van onze stadswandeling en liepen door  tot aan het oude stadhuis. Het ontwerp van Pierre Cuypers uit 1895 werd afgekeurd, waardoor het huidige mooie Art-Decogebouw van J. Kröner uit 1900 stamt. De voorgevel herbergt tevens een hardstenen nooit goedgekeurd stadswapen, met een typisch symbool voor de 'vreigelende Bök, vertaald: redetwistende bokken, van Valkenburg. Het Oude Stadhuis, nu een klein regionaal museum, was tot 1965 het bestuurscentrum van Valkenburg en is nog altijd een van de meest markante gebouwen van het kleine stadje Valkenburg.

We sloten af met het dobbelspel, met een aantal waar/niet waar stellingen over Valkenburg.

Stond het team Dames tot dan toe op ruime voorsprong met 4 punten t.o.v. van team Heren. Het eindresultaat na het dobbelspel resulteerde echter in een klinkende overwinning voor team Heren.

Al met al kunnen terugkijken op een geslaagde daguitstap, waarbij we Valkenburg a/d Geul zeker op een andere manier ervaren hebben dankzij Tutontour Entertainment.